Milczenie

Dramat w całości napisany 9 maja tego roku. Kropki są, jak już wspominałem są dlatego, że - ponieważ rym i miara zgłoskowa należy do wersu poprzedniego, nie dokończonego - nie da się zrobić więcej niż jednej spacji obok siebie...Zapraszam do lektury Wink

.

Milczenie
Dramat w jednym akcie

Postaci:
- Ja
- Milczenie

Prolog

[Wchodzę ja]

Ja:
Czasem myślę, gdy Nadziei mgnienie
Błyska, niczym pragnienie u dzieci,
Że życie ludzkie to jest Milczenie,
Które nad mową przez życie leci -
Niewidzialne dla oka człowieka,
Wplątane w chmury, nad słów potokiem,
Od życia, w wyższe sfery ucieka,
Nie do ujrzenia człowieczym wzrokiem.
Mówi – miast słowem, esencją jego,
Wołałem doń – wiele chciałem wiedzieć.
Nic nie mówiło. Nie wiem, dlaczego.
Wreszcie raczyło mi odpowiedzieć.

[Wychodzę]

Akt właściwy

[Wchodzę i spoglądam w obłok chmury, z której wydobywa się głos]

Milczenie:
Czego pragnie twa pełna słów dusza?

Ja:
Odpowiedzi na pytania moje,
Gdyż...

Milczenie:
. . . . . . . . . Nikt mnie nigdy do nic nie zmusza!
Moich myśli zamknięte podwoje!

Ja:
A czy ja zmuszam? Ja ciebie proszę!
O milczenie, które mówiąc, milczy!
Ja, nędznik me prośby k'tobie wznoszę,
Ponieważ człowiek...

Milczenie:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ach, wzrok twój wilczy!
W wiedzy pożądaniu cały płoniesz!

Ja:
Nie! Ta mowa prawdą być nie może,
Albowiem ja...

Milczenie:
. . . . . . . . . . . . . W pożądaniu toniesz!
Widzę w tobie żądz ognistą zorzę.

Ja:
Ale...

Milczenie:
. . . . . . . . . . . Niech będzie – masz trzy pytania.
Zadaj je, proszę, ja ci odpowiem.
Nic więcej nie mam ci do oddania,
Ponieważ ja Milczenie się zowiem.

Ja:
Czymże ty jesteś i co jest tobą?

Milczenie:
Wszystko jest Milczeniem.

Ja:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Także słowa?

Milczenie:
Wszystkim – wszystkim, tak wiekiem, jak dobą,
Milczeniem jest też nasza rozmowa.
Więc ostatnie pytanie wypowiedz
I zostaw mię w błogiej samotności.

Ja:
Co? Jedno?

Milczenie:
. . . . . . . . . . . . . Głupiś jak stado owiec!
Ciesz się, że nie znam uczucia złości.
Zadawaj swoje pytanie – prędko.

Ja:
Lecz po cóż mam pytanie zadawać?
Ja myślę – bardziej niż sądzisz – giętko.
Zadać pytanie – do walki stawać
Z tobą. Me pytanie jest Milczeniem,
Lepszym od słów, chociaż są jednością.

Milczenie:
Ogień twój wygasł, czuję spojrzeniem,
Wiesz ty, czym jestem, jesteś Mądrością.
Możesz odejść – wiesz już wszystko.

Ja:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Idę,
Lecz jeszcze kiedyś w Milczenie wieczne,
By w nim na zawsze pozostać wnidę,
Boś ty niezgłębione i dwusieczne.

[Wychodzę, chmura powietrza rozwiewa się]

Epilog

[Wchodzę ja]

Ja:
Milczenie samotnie podróżuje,
Przemierza Świat, wszystkiego istota.
Szczęsny, kto je we wszystkim znajduje,
Wartość większą ma ono od złota.
Niechaj ten dramat wszystkich nauczy,
Że milczenie jest tym, gdzie się włóczy.

[Wychodzę ja]

Koniec

Dosyć ciekawy dramat, który stara się odpowiedzieć na pytanie z pozoru łatwe i jednoznaczne - czym jest milczenie? Ale dlaczego "ożywiłeś" je w formie obłoku chmury? Jest jeszcze wiele symboli, zjawisk które mogłeś wykorzystać. Czasami podczas czytania napotkałem kilka błędów stylistycznych, które zapewne zostały wepchnięte na siłę, aby zachować rymy, etc. Ale napisanie chociażby jednoaktowego dramatu w ciągu jednego dnia to spore wyzwanie, zwłaszcza jeśli woli się prozę. Postanowiłem, że nie będę oceniał w skali liczbowej. Powiem tylko, że czytało się przyjemnie. Dalszego powodzenia w pisaniu.

Bardzo dobry pomysł, i dobre jego wykorzystanie. Nie umiem takiego czegoś oceniać, ale daję ci 9/10, gdyż było tam parę błędów.

Ciekawy i fajny dramat. Nie znam się na tym tak dobrze, ale ode mnie dostajesz 9/10 ;P

Dla mnie to jest świetne. Metaforyczne takie.

Bardzo ciekawe i świetnie przedstawione. Nie licząc kilku błędów i niezrozumień, daję -9/10. Very Happy